تزریق کلر

99/5/5 , 10:0 ص نظر

کلر به منظور ضدعفونی کردن و گندزدایی به آب اضافه می شود. با افزودن کلر به آب بلافاصله کلر با مواد آلی و باکتری های موجود در آب واکنش می دهد و باعث اکسایش و نابودی آنها می شود. اما تزریق بیش از اندازه همین ماده ضدعفونی کننده به آب آشامیدنی یا استخر ممکن است باعث به خطر افتادن سلامتی افراد شود. مقدار مجاز افزودن کلر به آب توسط روش های مختلف قابل اندازه گیری است.

روش دوم، تست DPD (Diethyl Paraphenylene Diamine) می باشد که با اندازه گیری میزان کلر آزاد باقیمانده در آب بوسیله کیت های استاندارد انجام می شود. قرص های DPD باعث ایجاد رنگ قرمز در نمونه می شوند تا مقدار کلر آزاد روی کیت مشخص شود. مقدار کلر آزاد قابل تشخیص در این روش در کیت های ساده بین 0 الی 3.5 میلی گرم در لیتر (ppm) و در کیت های دیجیتال بین 0 الی 4 میلی گرم در لیتر (ppm) می باشد. میزان کلر آزاد باقیمانده در آب آشامیدنی باید بین 2 الی 0.5 میلی گرم در لیتر (ppm) باشد و اگر کمتر از این محدوده باشد گندزدایی آب بصورت کامل انجام نمی شود و اگر بیش از آن باشد ممکن است سلامتی افراد را به خطر بیاندازد. مقدار کلر آزاد باقیمانده در آب توسط کیت های دیجیتال نیز قابل اندازه گیری است که از دقت بالاتری برخوردار است.

روش  اول، اندازه گیری ریداکس Redox یا ORP می باشد. ریداکس به معنای پتانسیل کاهش اکسایش است و تعیین آن در مواردی که از کلر مایع به عنوان ضدعفونی کننده استفاده می کنند نقش بسیار مهمی دارد. اندازه گیری ریداکس در ضدعفونی کردن آب آشامیدنی، آب استخر، آب برج های خنک کننده و تصفیه فاضلاب و … کاربرد دارد. مقدار ORP توسط پروب ها، سنسورها یا الکترودهای مخصوص تعیین می شود. واحد اندازه گیری ریداکس میلی ولت millivolts می باشد، هرچه میزان ORP بیشتر باشد مدت زمان حذف باکتری ها کمتر می شود. حداقل مقدار ریداکس Ridox برای ضدعفونی مناسب آب 650 mV است.

به این نکته توجه داشته باشید که اضافه کردن کلر مایع به آب بر خلاف کلر گازی، ماهیت آب را قلیایی می کند و به اصطلاح pH آب را افزایش می دهد. متناسب با نوع استفاده از آب یک محدوده pH استاندارد تعریف شده است که در صورت افزایش عدد pH آب می توان آن را توسط اسیدهایی همچون اسید سیتریک (Citric acid) ، اسید موریاتیک (Muriatic acid) یا همان هیدروکلریک اسید (Hydrochloric acid) کاهش داد. استفاده از اسیدهای صنعتی مثل اسید کلریدریک در آب استخر یا آب آشامیدنی ممنوع می باشد. برای آب استخر و آب آشامیدنی مقدار pH ایده ال 7.4 می باشد.

معمولا از کلر به منظورر گند زدایی و ضد عفونی کردن در سیستم های تصفیه آب آشامیدنی، استخر های شنا، چاه، مخازن ذخیره آب، برج های خنک کننده و تصفیه پساب و فاضلاب استفاده می شود. تزریق کلر می تواند به روش های متفاوتی انجام شود که هر یک دارای مزایا و معایب خاص خود می باشند. انواع سیستم های کلر زنی آب عبارتند از: کلرزن مایع، کلرزن گازی و کلرزن جامد (پودری) که متداول ترین آنها کلرزن مایع می باشد که توسط پمپ تزریق کلر (دوزینگ پمپ کلرزنی) انجام می شود.

پمپ تزریق کلر یا همان دوزینگ پمپ کلرزنی دستگاهی است که برای تزریق کلر مایع با تنظیم دستی یا اتوماتیک استفاده می شود. پمپ تزریق کلر مایع از خانواده پمپ های جابجایی مثبت می باشد و معمولا از نوع پمپ پریستالتیک یا پمپ دیافراگمی با محرک سلونوئیدی و موتوری است. دوزینگ پمپ پریستالتیک یا پمپ شلنگی کلر معمولا دارای فشار و دب های کم است. دامنه فشار در دوزینگ پمپ های پریستالتیک بین 1 تا حداکثر 4 بار می باشد. دوزینگ پمپ های دیافراگمی کلر تا فشار 20 بار هم می توانند در خط رانش ایجاد کنند. جنس دیافراگم در این پمپ ها معمولا از سنتوپرن یا تفلون (PTFE) می باشد که دارای مقاومت خوبی در مقابل خورندگی کلر هستند. قسمت هد پمپ های تزریق کلر بهتر است از جنس PVC یا PVDF انتخاب شود تا دستگاه کلرزنی دوزینگ پمپ دارای طول عمر بیشتری باشد. در شکل زیر یک نمونه پمپ پریستالتیک کلر از نوع دیجیتال با قابلیت نمایش pH و ریداکس (ORP) را مشاهده می کنید.

راهنمای انتخاب پمپ تزریق کلر

هر دوزینگ پمپ کلرزن دارای دو مشخصه فشار کاری و دبی می باشد که توصیه می شود با توجه به تلفات خط رانش و شیر تزریق، فشار کاری تا 10 درصد بالاتر از فشار نقطه تزریق در نظر گرفته شود. معمولا فشار کاری بر حسب بار و دبی بر حسب لیتر در ساعت رو پلاک پمپ تزریق کلر درج می شود. کنترل دبی در پمپ کلرزن می تواند به صورت دستی توسط ولوم یا دیجیتال توسط کلید باشد که دقت آن با توجه به مدل متفاوت است. میزان تزریق کلر با توجه به کاربری و حساسیت آن متفاوت است و باید مطابق با استاندارد توصیه شده تنظیم شود.

در خرید دستگاه کلرزن مایع به این نکته توجه داشته باشید که هر پمپ تزریق کلر به همراه لوازم جانبی (کیت نصب و راه اندازی) شامل شلنگ های مربوطه از جنس PVC یا PE، صافی مکش، شیر تزریق و براکت های نصب ارائه می شود. دوزینگ پمپ کلرزن می تواند بصورت ایستاده روی پایه و یا دیواری توسط براکت مخصوص نصب شود.

انواع پمپ تزریق کلر

• پمپ تزریق کلر آب آشامیدنی
• پمپ تزریق کلر استخر
• پمپ تزریق کلر فاضلاب
• پمپ تزریق کلر برج های خنک کننده
• پمپ تزریق کلر صنایع غذایی، دارویی، شیمیایی، کاغذ سازی، نساجی و غیره

چک لیست نگهداری استخر

99/4/16 , 10:0 ص نظر

یکی از روشهای اثربخش برای حصول اطمینان از انجام صحیح و کامل کارهایی که می بایست در نگهداری استخر انجام شود، در اختیار داشتن یک چک لیست کامل و در عین حال خلاصه و کاربردی برای این منظور است. چک لیست نگهداری استخری که در اختیار شما است، فعالیت های مهمی که در زمان راه اندازی استخر، نگهداری هفتگی، نگهداری ماهیانه و تعطیل کردن استخر می بایست انجام گیرد را ذکر کرده و به شما کمک می کند تا چیزی از قلم نیفتد. 

نگهداری استخر، یکی از مهمترین کارهایی است که تأثیر بسیار زیادی روی تمیزی و بهداشت آب برای استفاده شناگران دارد. متأسفانه، عدم وجود تخصص لازم و نیز تنوع کارهایی که می بایست در هر جلسه نگهداری استخر انجام شود، به حدی است که عموماً از انجام آن به طور صحیح و کامل، صرفنظر می شود.

بازرسی های هفتگی 

- بصورت منظم، هفته ای دو تا سه بار pH و کلر استخر را چک کنید. (بوسیله تست کیت کلر و pH)
- سبد اسکیمر و صافی پمپ را تخلیه و تمیز کنید.
- هفته ای دو تا سه بار، دیواره ها و کف استخر را بوسیله برس استخر تمیز کرده و سپس با استفاده از جاروی استخر، آنرا را تمیز کنید. حتی اگر از جاری روباتیک استفاده می کنید، توصیه می شود که پیش از آن با برس، دیواره و کف استخر را تمیز کنید تا آلودگی های چسبیده به این سطوح، از آنها جدا شوند.
- توسط برگ گیر استخر، اجسام بزرگ قرار گرفته در کف استخر را از آن خارج کنید.
- کلر یا سایر مواد شیمیایی ضدعفونی کننده را مطابق دستورالعمل شرکت سازنده به آب استخر اضافه کنید.
- سطح آب استخر از میزانی که مورد نیاز برای عملکرد مناسب پمپ است، کمتر نباشد. برای این منظور، سطح آب باید بالاتر از نصف ارتفاع دهانه اسکیمر باشد.
- میزان مواد ضدعفونی کننده موجود در آب استخر را اندازه گیری و تنظیم نمائید. (تعداد دفعات این کار، بسته به میزان استفاده شناگران و شرایط محیط استخر، بیشتر از حالت عادی خواهد شد.
- شفافیت، رنگ و آلودگی های ظاهری آب را بصورت چشمی کنترل کنیم.
- برگ ها و اجسام معلق روی سطح آب را بردارید.
- میزان pH آب استخر را اندازه گیری و با استفاده از مواد شیمیایی تنظیم کننده pH مقدار آنرا به بازه مجاز بازگردانید. تعداد دفعات این کار، بسته به میزان استفاده شناگران و شرایط محیط استخر، بیشتر از حالت عادی خواهد شد. میزان pH مناسب استخر، بین 2/7 تا 6/7 است. در صورت کم و یا زیاد بودن PH، از مواد افزایش دهنده و یا کاهش دهنده PH مطابق دستورالعمل شرکت سازنده استفاده کنید. تنظیم pH را در هفته، بیش از یکبار انجام ندهید.
- میزان کلر آب استخر را اندازه گیری و تنظیم نمائید. میزان کلر باقیمانده در آب استخر می بایست بین 1 تا 3 ppm باشد.
- میزان قلیائیت آب استخر را به وسیله تست کیت قلیائیت اندازه گیری و تنظیم نمائید.
- دیواره استخر را در محل تلاقی با خط سطح آب، تمیز کنید.
- مقداری ماده ضد جلبک برای پیشگیری از بوجود آمدن جلبک و خزه بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده اضافه کنید.
- تقریباً هر دو هفته یکبار، بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده کلر مورد استفاده، "شوک ضدعفونی" به استخر وارد کنید. این کار باعث تمیز شدن آب استخر و از بین رفتن تمامی آلودگی های تشکیل شده در آب استخر می شود.

بازرسی های ماهیانه

- میزان سختی آب استخر را به وسیله تست کیت سختی کل اندازه گیری و تنظیم کنید.
- میزان مواد جامد محلول (TDS) آب استخر را نیز بوسیله TDS متر اندازه گیری و تنظیم کنید.
- میزان قلیائیت کل (Total Alkalinity) آب استخر را اندازه گیری و آنرا در بازه بین 120 تا 150 ppm تنظیم نگه دارید.
- در صورت نیاز، با مواد شیمیایی فیلتر را تمیز کنید.
- کاشی ها و سطوح مختلف استخر را بصورت چشمی بازدید کنید.
- شاخص لانژلیه استخر را اندازه گیری و تنظیمات و اصلاحات لازم مربوطه را انجام دهید.
- در صورتیکه از دستگاه کلرزن نمکی استفاده می کنید، میزان نمک موجود در استخر را کنترل کنید.
- ترک خوردگی ها و شکستگی های احتمالی موجود در بدنه و کف استخر را بررسی و در صورت نیاز، تعمیرات لازم را انجام دهید.
- آب بندی های پمپ استخر و الکتروموتور آن را بررسی کنید و سبد داخل استرینر پمپ را نیز تمیز کنید.
- دستگیره ها، پله ها، نردبان و سایز تجهیزاتی که موضوع ایمنی در آنها مهم هست را بدقت بررسی کنید تا مشکلی در این خصوص در آنها وجود نداشته باشد.

تعطیل کردن استخر

- پارامترهای کیفی آب استخر را بررسی و آنها را این بازه ها قرار دهید: میزان PH: در بازه 2/7 تا 6/7، میزان قلیائیت کل: 80 تا 120 پی پی ام و میزان سختی کل: 180 تا 220 پی پی ام.
- اجازه دهید تا فیلتر استخر، بین 24 تا 48 ساعت کار کند.
- سبد اسکیمر، جارو و نردبان را در صورت امکان از استخر خارج کنید.
- سطح آب استخر را تا حدود 15 سانتیمتر زیر اسکیمر کاهش دهید.
- آب موجود در پمپ، فیلتر، تجهیزات گرمایشی و ضدعفونی را تخلیه کنید تا از صدمه دیدگی آنها بر اثر یخ زدن آب جلوگیری شود.
- اورینگ ها، شیرآلات و درپوش ها را روغنکاری کنید تا در فصل بهار آینده، بتوانید براحتی آنها را باز کنید.
- استخر را بصورت کامل جارو کنید.
- خطوط لوله کشی را کاملاً از آب تخلیه و آنها را با درپوش مسدود کنید.
- روکش استخر را به محکمی روی آن بکشید.
نکته: همواره در زمان اضافه کردن مواد شیمیایی به استخر، دستورالعمل شرکت سازنده را مطالعه و بر اساس آن عمل کنید. هیچگاه مواد شیمیایی را با یکدیگر مخلوط نکنید.

راه اندازی استخر

- روکش استخر را جمع آوری، تمیز و به مکان مناسب منتقل کنید.
- استخر را کاملاً خالی و تمیز کنید.
- استخر را با آب تمیز پر کنید.
- مقادیر pH، سختی کل و قلیائیت آب را اندازه گیری کنید.
- لوازم برقی، فیلتر، اسکیمر، کفشور، نردبان، تخته شنا، درپوش ها، گیج ها و سایر تجهیزات را به دقت بازرسی کنید.
- اتصالات، شیرها، اورینگ ها و درپوش ها را آب بندی کنید.
- کاشی ها و اسکیمر را بازدید و در صورت نیاز، آنها را تمیز کنید.
- اطراف استخر را تمیز کنید.
- روی سطح آب را تمیز کرده و کف استخر را نیز جارو کنید.
- فیلتر استخر را بک واش کنید. (در صورت نیاز)
- شوک ضدعفونی استخر را با کلر و یا سایر مواد شیمیایی شوک دهنده استخر مجاز انجام دهید.
- ماده ضد جلبک به استخر اضافه کنید. (در صورت نیاز)